සිහින සිතුවමක් ! තවදුරටත්…..2

තදබල හිසේ කැක්කුමක් සමඟ මා පියවි සිහියට පැමිණෙද්දී මාගේ යහනේ මා වැතිර සිටින්නාක් වැනි උණුසුම් ආරක්ෂාකාරි හැඟීමක් මට ඇති විය. ඉහ අද්දර අම්මාගේ මුහුණ දැකිම පිණිස මා සෙමින් දෑස විවර කලෙමි. නැත මේ මාගේ නිවස නොවේ. සිහින් තැති ගැන්මක් ඇති වුවද ඉවකින් මෙන් මා සිටින්නේ ඉතා ආරක්ෂාකාරි පරිසරයක බව මට හැඟිනි. තව දුරටත් අඩවන් දෙනෙතින් අවට නිරීක්ෂණය කරන අතර එතෙන් මට ඇසුන බොක්ස් ගිටාරයක් වැයුම් හඬ පැමිණියේ වාදන තැටියකින් නොව මා ඉදරියේ සිටින
පුද්ගලයාගේ වැයුමෙන් යැයි මා හඳුනා ගතිමි.

ඔහුගේ රැළි ගැසුන මදක් දිගටි කෙස් උරහිස දක්වා විහිදී ඇත. මට ඔහු පෙනෙන්නේ පැත්තකට වුවත් ඔහු උපැස් යුවලක් පැළඳ සිටින බව මට හොඳන් වැටහේ. ගිටාරය යම් තනුවකට වයන ඔහු ටිකකින් පැන්සලකින් පොතේ යමක් සටහන් කරයි. නැවත අපැහැදිලි තනුවක් වාදනය කරයි. මේ අතරවාරයේ එක් වරම ඔහු හැරී මා දෙස බැලුවේය. ඒ බැල්මට හසු නොවී සිටීමට මම පොරවා සිටි බ්ලැන්කට්ටුවෙන් ක්ෂනිකයෙන් මාගේ මුහුණ වසා ගත්තද මා ප්‍රමාද වැඩි බව ළඟ ළඟම ඇසෙන ඔහුගේ පා හඬින් මට වැටහිනි.
   
   "Are you feeling well?"

ඒ හඬට තව දුරටත් මට බ්ලැන්කට්ටුව තුළට වී ඉඳීමට නොහැකි කුමක්දෝ බලවේගයක් මෙන් මාගේ මුහුන නිරාවරනය කිරීමට සමත් විය. දෑස් දල්වා මා ඔහු දෙසම බලා සිටියෙමි.

    ඔයාට කොහොමද දැන්? අමාරුවක් නෑ නේද?

මම හිස ‍සැලීමි.

මම කෝපි එකක් බොන්න යන්නේ. ඔයාටත් ඕනද?

නැවතත් හිස සැලීමි.

    Good!
ඔහු ආපසු හැරීගිය අතර වාරයේ ලද අවසරයෙන් මා නැඟී සිටියෙමි.එතෙක් මා වැතිරී හිඳ ඇත්තේ සුවපහසු සෝෆාවකය. අවට බැලූ මට වෙන කිසිම නිවෙසක දැකිය නොහැකි අපූර්වත්වයක් මෙහි දැක ගැනීමට හැකි විය. ඔහුගේ මුළුතැන්ගෙය මා සිටි සාලයට පෙනෙන මානයේ විය. නිවසේ සියළු අංගයන් සාලයේ සිට නැරඹිය දැකිය හැකි ලෙස සැකසූ මේ නිවහන සැබවින්ම හුරුබුහුටි විය. එක් උසැති රාක්කයක් පුරවා විවධ වර්ගයේ ග්‍රන්ථයන් විය. එයට පසෙකින් වූ කුඩා රාක්කයේ විවිධ සංගීත භාණ්ඩයන්හි කුඩා අනුරෑ පිළිවෙළකට අසුරා තිබුනි. බිත්තියේ වර්ණවත් සිතුවමකි. එය තේරුම් ගැනීමට මා හට මදක් හිස ඇළ කර බැලීමට සිදුවිය. නැත එයත් කොහෙත්ම තේරුම් ගැනීමට නොහැකි විකාර සිතුවමකි. කෝපි සාදන අතරවාරයේ ඔහු මාහා දොඬමලු විය. සැබවින්ම එය දොඬමලුවක් නොවීය.

 "රෑ පාරෙ වැටිලා ඉද්දියි මම ඔයාව එක්කගෙන ආවේ"

    මද විරාමයක්!

    "වෙන කරන්නම දෙයක් තිබුනේ නෑ"

    "ගෑණු ළමයෙක් තනියම යන වෙලාවක්ද ඒ"

"ආ....මේක බොන්න...."

"බීලා ඉවර උනාම අපි ගෙදර යමු OK. Don't worry ! "

මේ කවරාකාර මනුෂ්‍ය ප්‍රාණියෙක්ද? මා වෙතින් කිසිඳු පිලිතුරක් අපේක්ෂා නොකර ඔහුම විසින් සියළු දේ තීරණය අවසානය.

"මට ගෙදර යන්න බෑ......."


"WHAT???"